استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اراک، اراک، ایران
چکیده
مقدمه: دستیابی به رشد مناسب و شناخت عوامل موثر بر آن همواره از مهم‌ترین موضوعات قابل طرح در هر اقتصادی است. مطالعات جدید بیانگر تاثیر بالای سرمایه سلامت، مخارج بهداشتی وآموزشی بر رشد اقتصادی است که با وارد نمودن آن به توابع رشد می‌توان اثرات مستقیم وغیر مستقیم آن بر سطح بهره‌وری نیروی کار را اندازه گیری نمود لیکن مطالعات گذشته نقش سرمایه انسانی در رشد اقتصادی را بیشتر از طریق تاکید بر آموزش بیان داشته‌اند. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی تأثیر مخارج بهداشتی وسرمایه سلامت بر رشد اقتصادی، در استانهای ایران پرداخته است. روش پژوهش: در این تحقیق با بکارگیری تکنیک داده‌های ترکیبی استانهای کشور در دوره‌ی 90 - 1379 تاثیر متغیرهای رشد مخارج سلامت خانوار، رشد سرمایه سلامت و رشد هزینه‌های آموزشی خانوار در کنار رشد سرمایه‌گذاری عمرانی دولت در قالب مدل‌های رشد درون‌زا بر رشد اقتصادی استان‌ها آزمون شده است. یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده آن است که موجودی سلامت استان‌ها با ضریب 342/0، بودجه عمرانی دولت با ضریب 2344/0، مخارج بهداشتی با ضریب 0997/0 و مخارج آموزشی خانوار با ضریب 032/0 بر رشد اقتصادی استان‌ها تاثیر‌گذار است. نتیجه‌گیری: معنادار بودن ضرائب بیان‌کننده نقش مهم سلامت در رشد اقتصادی استانهای کشور است که افزایش هرینه‌ها و سطح سلامت استان‌ها می‌تواند رشد اقتصادی کشور واستان‌ها را بهبود بخشد.
)